Koekoek

Het leven was zo slecht nog niet. De man bedacht het, niet voor het eerst gelukkig, tijdens zijn ochtendwandeling. Want dat deed hij dan tegenwoordig. Om de dag vóór te zijn, stond hij wat vroeger op en maakte een ochtendwandeling. Met flinke pas stapte hij de luttele bebouwde kom van zijn woonplaats uit en werd zo, tussen de weilanden en de vergezichten, langzaamaan wakker. Met een uitstekend humeurtje, want zo werkte dat. De wind door zijn kuif, de zon op zijn bol, zijn ene voet voor de andere. Nee, het leven was zo slecht nog niet, bedacht hij dan vaak. En dat was een prettige gedachte om de dag daarna mee te beginnen. Die kreeg hij er gratis bij.
Vaak had hij onderweg kleine ontmoetingen die de boel er nog beter op maakten. Een haas die vergat op tijd weg te rennen bijvoorbeeld. Een koppel achterdochtige zwanen met een trosje pullen tussen zich in, een v-tje ganzen op doortocht, een stelletje kijvende waterkippen, een fuut. Of, ook altijd goed, een gezelschapje nieuwsgierige pinken, nooit te beroerd om met z’n allen op een kluitje naar je te komen kijken, aan de andere kant van de sloot, in de hoek van hun weiland.
Vanochtend had de man ook zo’n ontmoeting. Ditmaal met de koekoek. Een bijzondere ontmoeting, vond de man het, omdat hij, behalve op plaatjes, nog nooit een koekoek had gezien. Nog nooit. Hoewel hij ze wel zeer regelmatig hoorde, ergens ver weg. Wat hem, zonder nu de indruk te willen wekken dat hij er verstand van had, het idee had gegeven dat het een algemeen voorkomende vogel moest zijn. Nog nooit.
Tot vanochtend dus. Vanuit een boompje langs zijn weg hoorde hij eerst het immer vrolijk stemmende koekoek, waarna hij de bijbehorende vogel uit zijn schuilplaats zag opvliegen en verdwijnen. De man herkende hem van de plaatjes.
Die had hem dus zien aankomen. Die had misschien van schrik per ongeluk koekoek geroepen, voor ie dan toch maar het hazenpad koos. De man keek hem na in zijn vlucht. Aangekomen in de verte riep de vogel, ter bevestiging dat híj het was, nog éénmaal koekoek.
En de man vervolgde zijn weg. Tevreden met het leven. Dat was zo slecht nog niet.