Of ik juichzegels spaarde, werd mij bij het afrekenen van de boodschappen gevraagd. Juichzegels. Er kan altijd wel wat gespaard worden, bij de supermarkt, het zal de Hollandsche volksaard zijn. Het idee dat je iets gratis krijgt heeft een onuitroeibare aantrekkingskracht op den Nederlandschen huisvrouw. Meestal gaat het om zaken die je al hebt - messen, glazen, borden, pannen - of anders wel dingetjes en dangetjes die je niet wilt hebben, plastic zooi, prullaria en andere milieuvervuiling. Niet lang geleden was de dagelijkse vraag zelfs of ik ook spaarde voor de nieuwe auto van Max Verstappen. Waarop mijn dagelijks flauw antwoord dan was dat Max Verstappen dat zelf maar moest doen. Tja, je moet toch iets met je machteloze woke overtuigingen.
Maar goed, nu waren het dus juichzegels. Het was me bij binnenkomst al opgevallen dat het er opeens wel weer erg oranje aan toe ging, in de supermarkt. Spandoeken, vlaggetjes, hesjes, leeuwen en meer dan levensgrote kartonnen Toppers en Donnies, allemaal even oranje. En al boodschappend bedacht ik me dat het toch ook godgeklaagd was dat zo’n supermarkt evengoed weer hysterisch los ging op het wk voetbal, omstreden evenement of niet. En dat die hoeren van de Toppers er blijkbaar ook geen probleem in zagen hun met fotoshop uitgestreken smoelen aan het verdienmodel te verhuren. En dan had ik van dat schielijk ingeslikte reclamespotje met 6500 hossende bouwvakkers nog niet eens gehoord. Hoe cynisch je ook in het leven staat, je blijft je verbazen.
Bij nadere bestudering van het oranjegeweld viel me trouwens wel langzaamaan op dat er nergens een bal in beeld was. Geen voetballers. Het woord voetbal of wk werd niet genoemd. Je kon sparen voor een hoofdspencer voor supporters. Het is wrang om te bedenken dat er mensen betaald worden voor het verzinnen van dit soort kreupele ongein terwijl de halve cultuursector wordt wegbezuinigd maar dat is een ander verhaal. Laat ik me over één ding tegelijk kwaad maken. Want nu zie ik dat aan de randen van het spandoek met de jolige polonaise van Toppers en Donnies nog vier andere mensen figureren, al is het een stuk minder nadrukkelijk. En als je echt héél goed kijkt zie je dat die mensen schaatsen aan hebben. Heel fletse noren. Maar schaatsers zijn het zeer zeker niet. Nee. Het zijn anonieme excuustruzen die de schone schijnheiligheid moeten ophouden dat het hier, al ademt de hele kampanje luidruchtig louter voetbal, niet om het wk voetbal gaat. Veel Hollandscher kun je het niet krijgen.
Of ik juichzegels wil.
Nee, dank u, er is niet zoveel om voor te juichen wat mij betreft. En hoewel ik mij geen illusies maak over de rest van de wereld, doe ik mijn boodschappen voorlopig even ergens anders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten