Gistermiddag was ik even op de tuin. Het was mooi weer, en ik had goede zin. Een medetuinier, die ik even sprak, was het opgevallen, vertelde hij, dat ik zo weinig foto's plaatste de laatste tijd. Op insta, bedoelde hij. Want dat deed ik graag, foto's plaatsen op insta. Zeker tien jaar gedaan. Met een klein verhaaltje erbij. Over de wederwaardigheden op de tuin ook veel, de laatste jaren. En blijkbaar werd dat gezien. En gewaardeerd. En nu dus ook gemist. Want insta, dat doe ik niet meer. Evenmin als facebook. Dat kan echt niet meer, vind ik. Alles permanent verwijderd. Al zal dat permanent wel met een korreltje zout genomen kunnen worden. Ik heb heus de illusie niet dat ik er de wereld mee verbeter, daar lijkt op het ogenblik toch ook geen redden aan, maar als iets zo overduidelijk niet deugt, hoef ik daar niet bij te horen. Ik word tenslotte ook geen lid van de pvv, ik eet geen vlees, ik tank niet bij shell, ik lees geen telegraaf, ik vlieg niet.. ik ben zo woke als de pest. Legde ik ook de medetuinier uit. Toch bedacht ik mij bij het naar huis lopen dat ik het zelf eigenlijk ook wel een beetje mis, mijn eigen tuinverslagen. Vandaar dat ik besloot hiernaast alsnog een nieuw weblog te beginnen, speciaal voor de foto’s en de berichtjes over de volkstuin. Op instagramleest geschoeid. Voor wie het leuk vindt. Het adres is www.berichtenvandevolkstuin.blogspot.nl , zoals ook in de zijkolom staat vermeld.