Maud! Natuurlijk! Nu wist hij het opeens weer. Maud, verdomd, zó heette ze. Het schoot hem midden op straat en op klaarlichte dag te binnen omdat hij, in een flits, haar broertje zag lopen, aan de overkant. Het menselijk geheugen kende vreemde kronkels, vooral ook dat van de man. Kijk maar, want nu kon hij zich bijvoorbeeld weer met geen mogelijkheid meer herinneren hoezo, waarom en wanneer hij verlegen had gezeten om die naam, Maud. En dat broertje, hoe heette díe ook alweer?
Om gek van te worden :-)
BeantwoordenVerwijderenInderdaad, want je begrijpt, zodra ik het weer weet, weet ik wéér niet waarom. Enzovoort.
VerwijderenHet valt niet mee, en ouder wordend stel hersens. Vertel mij wat.
BeantwoordenVerwijderenDat wijsheid met de jaren komt, beweren ze dan ook nog ijskoud.
VerwijderenVergeetachtig aan het worden? Misschien heb je het gewoon even te druk.
BeantwoordenVerwijderen