Bestaat er een leukere band in ons land dan De Kift? Misschien wel hoor, dat zou best kunnen, ik weet ook niet alles, maar als het zo is dan moet dat wel een héél leuke band zijn. Tenminste.. als je De Kift vanavond zo bezig hoort en ziet, in het Patronaat in Haarlem. Dertig jaar al gaat dit muziekcollectief stug zijn eigen gang en nog altijd staan ze in de kleine zalen van de Patronaten te spelen. Wat natuurlijk eigenlijk een schande is, maar ook weer niet zó erg want dat geeft ons mooi de gelegenheid ons tot de incrowd te voelen behoren. De happy few, die op de hoogte is. Die beter weet. De ingewijden.
Wat een tomeloze, vrolijke energie en wat een muzikaal plezier spat er van het podium. Het bomvolle podium, ook nog eens een keer. Niet alleen staan acht muzikanten elkaar daar bijkans te verdringen, in bonte feestkledij gestoken, in uniformjasjes met knopen en strepen alsook een smoking, een trouwpak en een fez, huisgemaakte engelenvleugels van een dozijn huishoudhandschoenen aan de mouwen, nee.. er is tevens nauwelijks ruimte voor een uitgebreid, niet overal even alledaags instrumentarium. Het is punkfanfare die gespeeld wordt tenslotte, een evenmin alledaags genre. Dus we zien een fonkelende kopersectie van tuba, trombone, hoorn, trompet en ventieltrombone, waarvan ik niet eens wist dat dat bestond. Ik moest op internet uitzoeken óf dat wel bestond. Of ik dat nou wel goed gezien had, maar inderdaad.
We zien een steeldrum, een accordeon, een fanfaredrum met paukenstokken en ook zo’n fanfare xylofoon in de vorm van een engelenharp op een steel. Op enig moment sjouwt de befezde drummer zelfs een enorme kartonnen doos het podium op, gevuld met lege conservenblikken in alle maten van de supermarkt, om daar op authentieke hoorspelwijze een soort van ritmisch doorstappende menigte mee te laten klinken.
Daarnaast het meer gebruikelijke werk als drumstel, bas, keyboard en gitaren. Het past er nauwelijks op allemaal maar alles wordt bij tijd en wijle gebruikt door de een of de ander en al dat gewissel en geruil en heen en weer geloop levert een levendige, feestelijke aanblik op. Prettig rommelig. Alsof het ter plekke toevallig zo ontstaat.
De drummer rolt zijn schildersdoek uit en maakt voor de duur van een nummer een bijpassende tekening, na de show te koop voor wat de gek er voor over heeft, komt dat zien. Er wordt een kwis gespeeld, met fragmenten en een hoofdprijs die de ene keer wordt uitgereikt aan wie alles goed heeft, maar de andere keer net zo lief aan wie alles fout heeft. Wat een feest. Komt dat zien! Komt dat horen! Er wordt een beetje geflirt met de lulligheid, er wordt een beetje de schlemiel uitgehangen maar daar trappen wij niet in, het is een geolied spektakel waar we getuige van zijn en het loopt nog op rolletjes ook. In smetteloos Nederlands. Zonder spel-, stijl- en klemtoonfouten en met alleen maar echt bestaande woorden in goedlopende, mooie zinnen en verhalende, literaire teksten. Kom er nog eens om, vandaag de dag.
Zaterdag 2 februari speelt De Kift in Purmerend. Kijk voor meer informatie en een volledige speellijst op dekift.nl Daar zijn ook de cd’s te koop, waarvan alleen de zelf gefabriceerde hoesjes al de moeite waard zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten